บทความ Web .NET และ Programming
การเขียนโปรแกรมแบบวัตถุวิธีในภาษาซีชาร์ป (OOP with C#) ตอนที่ 1
การเขียนโปรแกรมแบบวัตถุวิธีในภาษาซีชาร์ป (OOP with C#) การออกแบบและเขียนโปรแกรมแบบวัตถุวิธี (Object Oriented Programming: OOP ออพเจ็กต์โอเรียนเท็ดโปรแกรมมิง) ตั้งอยู่บนหลักการสามประการที่เปรียบได้กับสามเสาหลัก ประกอบด้วย หลักการเอนแคปซูเลชัน (Encapsulation) อินเฮียริแตนซ์ (Inheritance) และโพลิมอร์ฟิสซึม (Polymorphism) หากท่านเข้าใจหลักการทั้งสามนี้ ก็เท่ากับว่าท่านเข้าใจหัวใจของ OOP ทั้งหมดแล้ว
มีอะไรใหม่ใน .NET Core 2 และ C# 7 ตอนที่ 10
สมาชิกแบบนิพจน์ฝังตัว (Expression-Bodied Members ย่อ EBM) ที่เริ่มในซีชาร์ป 6.0 มาตอนนี้ในซีชาร์ป 7.0 ได้ถูกเพิ่มเติมให้สนับสนุนสมาชิกแบบต่าง ๆ ได้มากขึ้นกว่าเดิม EBM เป็นคุณสมบัติที่ช่วยให้เราสามารถเขียนนิยามสมาชิกของคลาสได้อย่างกระชับและอ่านเข้าใจได้ง่าย ในซีชาร์ป 6.0
ข้อดีของภาษา C# เมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ ตอนที่ 12
ในตอนที่ผ่านมาได้พูดถึงข้อดีของภาษาซีชาร์ปที่มีคุณสมบัติ Expression Trees หรือ “ต้นไม้นิพจน์” ซึ่งเป็นข้อดีในภาษาซีชาร์ปที่ไม่พบในภาษาอื่น ๆ หลายภาษาอย่างเช่นภาษาซี หรือในภาษาจาวาสคริปต์ที่มีต้นไม้นิพจน์แบบย่นย่อ ไม่ใช่ต้นไม้นิพจน์เต็มรูปแบบอย่างที่เรากำลังพูดถึงอยู่ในขณะนี้
ข้อดีของภาษา C# เมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ ตอนที่ 11
ข้อดีของภาษาซีชาร์ปคือมีคุณสมบัติดี ๆ ที่มีอยู่ในภาษาที่ได้รับความนิยมมากอย่างจาวาและไพธอน หนึ่งในคุณสมบัติเหล่านั้นคือ “ฟังก์ชันแบบอะนอนีมัส” (Anonymous Functions) ซึ่งเป็นบรรทัดคำสั่งหรือนิพจน์สั้น ๆ ที่ฝังตัวอยู่ในบรรทัดคำสั่งซึ่งสามารถใช้เมื่อใดก็ตามที่จำเป็นต้องใช้เดลลีเกต เราอาจใช้ฟังก์ชันแบบอะนอนีมัสเพื่อพร้างออพเจ็กต์เดลลีเกตแบบมีชื่อ หรือจะใช้เพื่อส่งออพเจ็กต์เดลลีเกตแบบมีชื่อไปเป็นพารามิเตอร์ของเมธอดก็ได้
มีอะไรใหม่ใน .NET Core 2 และ C# 7 ตอนที่ 9
คุณสมบัติ ref return เริ่มตั้งแต่ซีชาร์ป 7.0 จากนั้นพอมาถึงซีชาร์ป 7.3 ก็เพิ่มคุณสมบัติ ref local เพื่อให้ใช้งานคู่กัน ทำให้เขียนโค้ดฝั่งเมธอดและฝั่งตัวรับได้สะดวกยิ่งขึ้นไปอีก ปรกตินักเขียนโค้ดอย่างเราจะใช้ตัวกระทำ ref (ความจริงเป็นโมดิไฟเออร์ แต่เพื่อให้กระชับต่อไปนี้จะเรียกว่าเป็น “คำสั่ง” ) เมื่อต้องการส่ง “ค่าอ้างอิง” ไปเป็นพารามิเตอร์ (คือการส่งค่าไปยังเมธอดโดยส่งค่าอ้างอิงไป ไม่ได้ส่งค่าของตัวแปรไป) หรือที่เรียกว่า “การผ่านตัวอ้างอิง” (pass by reference)
มีอะไรใหม่ใน .NET Core 2 และ C# 7 ตอนที่ 8
เริ่มในภาษาซีชาร์ปเวอร์ชัน 7.0 ขึ้นไปตัวกระทำ is มีความสามารถเพิ่มจากเดิมเพื่อใช้ในงานตรวจสอบรูปแบบที่ซับซ้อนได้ดีขึ้นกว่าเดิม ตัวกระทำ is ใช้หาชนิดของไทป์เพื่อตรวจสอบความเข้ากันได้ขณะรันโปรแกรม มันทำหน้าที่ตรวจว่าออพเจ็กต์หรือผลลัพธ์จากนิพจน์สามารถแปลงไปเป็นชนิดข้อมูลที่กำหนดได้หรือไม่
ข้อดีของภาษา C# เมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ ตอนที่ 10
ข้อดีของภาษาซีชาร์ปที่เหนือกว่าภาษาอื่น (อย่างภาษาซี) คือสนับสนุนการเขียนนิพจน์แลมบ์ดาในตัวโดยไม่ต้องเรียกใช้ส่วนเพิ่มขยายพิเศษใด ๆ นิพจน์แลมบ์ดาคือฟังก์ชันที่ไม่ระบุชื่อ (anonymous function) ที่เราสามารถนำมาใช้สร้างเดลลีเกตหรือเอ็กซ์เพรสชันทรี (expression tree) ได้ เราสามารถใช้นิพจน์แลมบ์ดาเพื่อเขียนฟังก์ชันท้องถิ่นเพื่อใช้เป็นอาร์กิวเมนต์ของฟังก์ชันและใช้เป็นค่าส่งกลับของฟังก์ชันก็ได้ นิพจน์แลมบ์ดาจะมีประโยชน์เป็นพิเศษเมื่อเราเขียนนิพจน์เพื่อสืบค้นข้อมูลด้วยภาษา LINQ
ข้อดีของภาษา C# เมื่อเทียบกับภาษาอื่น ๆ ตอนที่ 9
เมธอดเสริม (Extension Method) แปลกกว่าเมธอดสมาชิกอื่น ๆ ที่เวลานิยามเราต้องนิยามมันแบบสแตติกเมธอด (static method เมธอดที่เป็นสมาชิกของคลาส ไม่ใช่ของออพเจ็กต์) แต่เวลาเรียกใช้งานเรากลับต้องเรียกใช้งานแบบอินสแตนซ์เมธอด (instance method เมธอดที่เป็นสมาชิกของออพเจ็กต์ ไม่ใช่ของคลาส) พารามิเตอร์ตัวแรกของเมธอดเป็นตัวกำหนดว่าเมธอดนั้นทำงานกับอะไร ในรูปที่ 1 บรรทัดที่ 9 จะเห็นว่ามีคำสั่ง (โมดิไฟเออร์) this ปรากฏอยู่หน้าพารามิเตอร์ คำสั่ง this ทำหน้าที่กำหนดว่าเมธอดนี้ทำงานกับออพเจ็กต์ (ไม่ใช่กับคลาส)
มีอะไรใหม่ใน .NET Core 2 และ C# 7 ตอนที่ 7
ภาษาซีชาร์ป 7.0 ขึ้นไปสนับสนุนการประกาศตัวแปรแบบ discard ซึ่งเป็นตัวแปรแบบเขียนได้เท่านั้น (read-only) โดยที่ท่านจะประกาศตัวแปรแบบนี้กี่ตัวก็ได้ แต่ทุกตัวจะมีชื่อเดียวกันหมดคือ _ (เครื่องหมายขีดเส้นใต้หรือ underscore) ประโยชน์ของตัวแปรแบบ discard คือการนำไปใช้กับทูเพิล (Tuple อ่านรายละเอียดเรื่องทูเพิลได้จากบทความตอนก่อนหน้านี้) เพราะการรับค่าส่งกลับจากเมธอดที่ส่งค่ากลับเป็นทูเพิล หรือการเรียกใช้เมธอดที่มีพารามิเตอร์แบบ out เราจะต้องประกาศตัวแปรไว้รับค่า ซึ่งบ่อยครั้งที่เราไม่ต้องการใช้ค่าจากตัวแปรเหล่านั้น แต่ก็จำต้องประกาศ ทำให้โค้ดรกรุงรังโดยเปล่าประโยชน์
มีอะไรใหม่ใน .NET Core 2 และ C# 7 ตอนที่ 6
ในดอตเน็ตคอร์ 2.0 สนับสนุนภาษาซีชาร์ปเวอร์ชัน 7.0 ที่มีไทป์ใหม่คือ “ทูเพิล” (Tuple) และในดอตเน็ตคอร์ 2.1 สนับสนุนซีชาร์ป 7.1 สนับสนุนการอ้างทูเพิลแบบ Inferred ที่ช่วยให้การเขียนโค้ดทำได้กระชับขึ้น